(متولد543-متوفى 598 ه.ق)
«ابن ادریس حلى،از فحول علماى شیعه است.خودش عرب است و شیخطوسى جد مادرى او(البته مع الواسطه)به شمار مىرود.به حریت فکر معروفاست،صولت هیبت جدش شیخ طوسى را شکست،نسبتبه علماء و فقهاء تاسر حد اهانت،انتقاد مىکرد.در سال 598 در سن 55 سالگى درگذشت.
کتاب نفیس و معروف او در فقه به نام«سرائر»است.گفتهاند که ابن ادریس ازتلامذه سید ابو المکارم ابن زهره بوده است،ولى بنا بر تعبیراتى که ابن ادریس درکتاب«الودیعه»از کتاب السرائر مىکند،چنین برمىآید که صرفا معاصر وى بودهاست و او را ملاقات کرده است و در برخى مسائل فقهى میان آنها مکاتباتى رد وبدل شده است.» (1)
